چهارمین کرسی آزاد اندیشی رسانه‌ای با موضوع «نئولیبرالیسم و اقتصاد سینما» امروز در دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه برگزار شد.

به گزارش واریته چهارمین کرسی آزاد اندیشی رسانه‌ای با موضوع «نئولیبرالیسم و اقتصاد سینما» امروز با حضور محمود اربابی معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی، دکتر مهناز رونقی کارگردان و عضو هیات علمی دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه (به عنوان دبیر نشست)، مجید برزگر، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، امیر پوریا، منتقد و مدرس سینما و  رقیه محمدزاده، مدیر گروه اقتصاد شبکه دو سیما و مدیر سایق فیلم و سریال مرکز نظارت در دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه برگزار شد.

سرپرست دفتر جشنواره‌ها و همکاری‌های بین‌الملل با ارائه آمار در حیطه اقتصاد سینمای ایران و جهان در این کرسی آزاد اندیشی گفت: اقتصاد مالی سینمای جهان حدود ۴۰ میلیارد دلار و تعداد سینمای ۱۸۰ هزار است. اقتصاد سینمای ایران در سال گذشته ۲۵۰ میلیارد تومان بوده است و متوسط تعداد فیلم ساخته حدود ۱۰۰ فیلم در سال است که حدود ۲۰۰ میلیارد هزینه دارد. سال گذشته ۲۸ میلیون نفر به سینما مراجه کردند. همچنین ۵۵۰ هزار پرده سینما در کشور وجود دارد.

امیر پوریا، منتقد و مدرس سینما در ادامه این کرسی علمی گفت: شخصی مثل علی معلم همواره این بحث را مطرح می‌کردند که نُنُر بار آوردن سینماگر و به ویژه سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده توسط دولت و وام‌هایی که اعطا می‌شود و بازپرداخت‌هایی که خواسته نمی‌شود و مالیات‌های اندکی که از آنان اخذ می‌شود، بخشی از چالش‌های اقتصادی سینمای ماست. به این مسئله در سینمای ایران توجه نشد که هر اندازه دولت حمایت مستقیم و یا دست نوازشگر خودش را در سینما اِعمال کند، نتایج بهتری خواهیم گرفت. وقتی این رویداد اتفاق افتاد که با مقداری کانالیزه کردن فیلم‌هایی که سینما حاضر به اکران آن‌ها نیست و مخاطبان هم تمایل به تماشای این فیلم‌ها ندارند، باید به سمت اکران هنر تجربه حرکت کنند. و در نهایت با  وجود پردیس‌های سینمایی که اکثراً مرکز خرید هستند و نشان از اقتصاد نئولیبرالیسم است، سینما بتواند خودش ارتزاق کرده و هزینه خود را تأمین کند.

در ادامه نشست آزاد اندیشی رقیه محمدزاده در تعریف نئولیبرالیسم گفت: وقتی از نئولیبرالیسم حرف می‌زنیم اگر به رقابتی شدن اقتصاد و کاهش حمایت دولت دقت کنیم، می‌بینیم که این معنی در ایران از اواخر دهه ۶۰اجرا شده و برخی حوزه‌ها را شامل می‌شود. امروز دانشگاه و بسیاری حوزه‌ها پولی شده است.

مدیر سایق فیلم و سریال مرکز نظارت  افزود: اینکه جناب اربابی می‌فرماید سالانه به ۱۰۰ فیلم مجوز ساخت داده می‌شود، به طوری طبیعی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و هزینه هنگفتی تا مرحله اکران به آن تعلق می‌گیرد. اما وقتی فیلم به پرده می‌رسد و از یک منظر مورد اقبال عمومی قرار می‌گیرد، ناگهان متوقف می‌شود و از پرده پایین می‌آید. فیلم “رحمان۱۴۰۰” تقریباً ۲۲ میلیار تومان فروش کرده بود. اما اینکه این فیلم چرا می‌تواند از گردونه نظارتی وزارت ارشاد مجوز بگیرد جای تعجب دارد. فیلمی که وقتی آن را مشاهده می‌کنید، از لحاظ ساختاری ضعف دارد و از جهت محتوایی استانداردهای لازم را ندارد، چرا باید مجوز بگیرد و روی پرده بیاید؟ غیر این است که گیشه برایمان مهم است؟ یعنی  فیلمی که قسمتی از هزینه آن را دولت پرداخت می‌کند،‌ برای اینکه بتواند گیشه را جذب کند، با حداقل‌هایی غیر قابل دفاع برای اکران ارائه می‌شود و پس از توقیف هم طبیعتاً هزینه‌هایی را هم به سیستم تحمیل می‌کند.